พระเจ้าหลาย

เคยถามครับว่าถุงของคุณแม่มีที่เย็บจักรด้วยไหมครับ ท่าน ตอบว่ามี แต่เขาเอามาจากที่อื่น(วัดท่าผาจังหวัดราชบุรีถ้าจำไม่ผิด)เอามาเยอะมากแต่ คุณแม่ไม่ค่อยชอบเท่าไรเพราะคุณแม่เป็นคนประณีตอยากให้เย็บด้วยมือทีละใบ มากกว่า ท่านบอกอีกว่าถุงที่เย็บที่ระยองจะเป็นเย็บมือล้วนเพราะยุคนั้นอำเภอแกลงยัง เป็นป่าเป็นดงและยังอยู่ในช่วงของสงคราม(อะไรจำไม่ได้)แถบนั้นไม่มีจักรเย็บ ผ้าหรอกนะ

เคย ถามท่านว่า ทำไมคุณแม่บุญเรือนต้องไปอยู่ระยองซึ่งตอนนั้นยังไม่เจริญแตกต่างจากอยู่ กรุงเทพ ซึ่งตอนนั้นคุณแม่มีชื่อเสียงมีลูกศิษย์มากมาย ท่านบอกว่า คุณแม่เบื่อที่มีข่าวว่าคุณแม่เอาแต่คนรวยเอาแต่ลูกศิษย์รวยๆ ท่านเลยบอกว่างั้นเราจะไปอยู่กับคนจนๆไปอยู่กับลูกศิษย์จนๆที่ระยองท่านยังสั่งห้ามลูกศิษย์ที่กรุงเทพไปหาท่านที่ระยองอีกด้วย

ตลับนิพพานแม่ชีบุญเรือน โตงบุญเติม มรดกตกทอดจากคุณยายที่เป็นลูกศิษย์มือซ้ายมือขวาของคุณแม่บุญเรือนท่านนำรูปปิดหน้าตลับแล้วไปเลี่ยม ท่านเคยใช้อยู่ ตลับนิพพานนี้แจกเฉพาะลูกศิษย์ใกล้ชิดในงานครบรอบ 100 วันของคุณแม่บุญเรือน คุณยายเล่าให้ฟังว่าที่แจกเฉพาะศิษย์ใกล้ชิดเพราะสมัยก่อนแจกให้คนอื่นไม่มีใครเอา ไม่มีใครอยากได้เพราะมีอัฐฐิ ของคุณแม่อยู่ นอกจากศิษย์ที่รู้จักคุณแม่จะนำไปเก็บไว้บูชา คุณยายบอกว่าเหลือตลับเปล่าที่ยังไม่ได้บรรจุอีกมากเป็นถุงๆ ปัจจุบันหลานคุณยายได้ชั่งกิโลขายให้คนเก็บของเก่าไปแล้ว รวมทั้งทางขาว(ผ้ารอยเท้าของคุณแม่)อีกส่วนได้นำไปถวายวัด ปัจจุบันตลับนิพพานนี้เป็นของหายากของคุณแม่บุญเรือน ในส่วนของวัตุมงคลและประวัติของคุณแม่บุญเรือนที่ได้จากการบอกกล่าวของคุณยายยังมีอีกมากและบางเรื่องไม่เคยเปิดเผยที่ไหนมาก่อน ถ้ามีเวลาจะทยอยถ่ายภาพให้ชมและบอกเล่าให้ฟังเพื่อจะได้ให้ทุกท่านได้ศึกษาว่าของจริงเป็นเช่นไร 

เคยถามครับว่าถุงของคุณแม่มีที่เย็บจักรด้วยไหมครับ ท่าน ตอบว่ามี แต่เขาเอามาจากที่อื่น(วัดท่าผาจังหวัดราชบุรีถ้าจำไม่ผิด)เอามาเยอะมากแต่ คุณแม่ไม่ค่อยชอบเท่าไรเพราะคุณแม่เป็นคนประณีตอยากให้เย็บด้วยมือทีละใบ มากกว่า ท่านบอกอีกว่าถุงที่เย็บที่ระยองจะเป็นเย็บมือล้วนเพราะยุคนั้นอำเภอแกลงยัง เป็นป่าเป็นดงและยังอยู่ในช่วงของสงคราม(อะไรจำไม่ได้)แถบนั้นไม่มีจักรเย็บ ผ้าหรอกนะ